Lap Time: Timing is troef

“Le Mans. Record. Podium. Gewoon waanzinnig.”

Hans-Joachim Stuck

“We waren tot in de puntjes voorbereid. Ik stond in de pit, onze race-ingenieur Walter Näher aanschouwde het reilen en zeilen. Toen kwam het teken en reed ik naar buiten voor de kwalificatie. Alleen ik, de racewagen, benzine voor drie rondes en mijn missie. Ik reed naar start en finish, gaf gas – alles klopte. Ik maakte nauwelijks fouten, de rempunten waren perfect. Onder mij de 620 pk sterke 962 C met zijn enorme bochtensnelheid, het ground effect en optimale dwarskrachten. Ik merkte dat het op rolletjes liep, had vertrouwen. Maar ik moest de auto onbeschadigd terugbrengen naar de pit en tegelijkertijd tot het uiterste gaan. Het was een evenwichtsoefening vol adrenaline.”

Terug in de pit stuitte Stuck op zijn team dat al door het dolle heen was. De toen 34-jarige had een baanbrekende prestatie geleverd. Rondetijd: 3:14,8 minuten. Gemiddelde snelheid: 251,815 km/u. Een record! In de 62-jarige historie van de klassieker was nooit eerder iemand sneller op het 13,624 lange circuit. De bekroning: tijdens de race behaalde Stuck met partner Derek Bell de derde plek. Aan het einde van het uitzinnige seizoen wist het duo de wereldtitel voor coureurs in de wacht te slepen.

Toen er in 1990 om veiligheidsredenen twee bochten werden aangelegd op het circa vijf kilometer lange rechte stuk van Mulsanne, leek Stucks snelheid voor altijd onhaalbaar. “Maar toen zat ik in 2017 voor de televisie”, aldus de voormalig Le Mans-winnaar, “en zag Kamui Kobayashi.” De Japanner zette met 3:14,791 minuten een scherpere rondetijd dan Stuck neer en verbrak daarmee het record. Stuck zelf is er gelaten over: “Het heeft immers 32 jaar geduurd. Als ik bedenk dat iemand in een moderne sportwagen ondanks de nieuwe bochten nog sneller was, dat is gewoon ongelofelijk!”