Wind of change

Op de ‘Weg naar het einde van de wereld’ ontdekken we de geheimen van Patagonië, land van ontdekkers, waar het altijd waait. Onze reisgenoot is een Panamera, aangedreven door water en lucht. Begin van een nieuw tijdperk.

   

De wind huilt onophoudelijk. Dat is het eerste wat opvalt in Patagonië – en ook het laatste. Hij dwingt je in een gebukte houding, sjort hardnekkig aan loszittende kleding en op elke centimeter onbedekte huid voel je hem snijden. Zijn gefluit is overal. Toen, nu en morgen.

Want dat was altijd al zo: de wind bepaalde de scheppingsverhalen van de inheemse volken, die daar al leefden lang voordat Europeanen überhaupt durfden te dromen over dergelijke verre oorden. Zo geloofden de Tehuelche en Aónikenk dat de wind uit het zuchten van het eerste levende wezen is ontstaan, nog voor licht en land. Ook de ervaringen van de eerste westerse ontdekkers werden bepaald door het natuurgeweld. Toen Ferdinand Magellaan in 1520 met zijn schip Patagonië naderde, stormde het zo erg dat de Spaanse regering probeerde om de Britse piraten met een afleidingsmanoeuvre op afstand te houden. Ze verspreidde het nieuws dat de wind een heel eiland had verschoven, dat vervolgens de Straat Magellaan blokkeerde. 

Land van expedities:

Land van expedities:

na de ontdekking door Ferdinand Magellaan in 1520 groeide Patagonië uit tot de droombestemming van avonturiers.

Ongeveer 400 jaar later schrijft de Chileense Gabriela Mistral: “De wind in Magallanes is een vloek en een zegen tegelijk. Hij is de heerser over de regio en heeft die volgens zijn grillen gevormd.” De dichteres is in 1945 de eerste Latijns-Amerikaanse winnaar van de Nobelprijs voor Literatuur – en ook op haar heeft de Patagonische wind diepe indruk gemaakt. “Voor elke gewone sterveling is de wind een schouwspel, maar voor mij niet, ik voelde grote angst. We kunnen ons allemaal wel herinneren dat we als kind tegelijk geïntrigeerd en bang waren. We meden de wind. Maar tegelijkertijd daagden we hem uit.”

De wind is er altijd, fluit dagelijks zijn stormachtige liederen en doorstaat de tand des tijds.

Christian Formoso:

Christian Formoso:

de dichter en docent aan de Universidad de Magallanes leeft in Punta Arenas, een van de zuidelijkste steden van de wereld.

Christian Formoso is dichter en docent aan de Universidad de Magallanes in Punta Arenas. Ingetogen en eloquent vertelt hij over het eeuwenoude geloof dat de duivel over de wind zou heersen. “Dit gebied werd toentertijd geassocieerd met het kwade”, vertelt de 52-jarige. “Het centrum van het Spaanse koloniale rijk, Lima in Peru, werd als heilig beschouwd en de regio Magallanes als precies het tegenovergestelde. Al het goede was daar, al het slechte hier.”

Maar in de 500 jaar na de ontdekking van Magellaan is er veel gebeurd. Onderzoekers, schrijvers en wetenschappers – van Charles Darwin tot Jules Verne – ondernamen de lange reis en verkenden het kale land aan het einde van de wereld. Nu treden we in hun voetsporen. Onze ontdekkingsreis begint in het uiterste zuiden van Chili in Punta Delgada. De korte en deels ruige overtocht van de Tierra del Fuego, Vuurland, ligt achter ons. Voor ons ligt ’s werelds langste berijdbare weg: de Panamericana. Het eindpunt, Deadhorse in Alaska, bevindt zich circa 23.000 kilometer ten noorden van ons. 

Onze auto is een Porsche Panamera Turbo S E-Hybrid in Papayametallic, die zijn modelnaam deels dankt aan deze uitzonderlijke weg. Maar het is geen gewone hybride. Tijdens onze reis wordt hij enerzijds aangedreven door regionaal geproduceerde eFuels en anderzijds door groene stroom. Twee duurzame technologieën samengebracht in één auto. Zo ontdekken we Patagonië – en tegelijkertijd de mobiliteit van morgen.

Duurzaam onderweg:

Duurzaam onderweg:

aangedreven door eFuels en windenergie ontdekken we in de Panamera Turbo S E-Hybrid de oneindige weidsheid.

Na slechts 16 kilometer verlaten we de Panamericana, die verder in de richting van Rio Gallegos in Argentinië loopt, en rijden we dieper het Chileense deel van Patagonië in. Vlak land, zover het oog reikt. Steeds weer stuiten we op overblijfselen uit vervlogen tijden, zoals de Estancia San Gregorio, een oude farm, bewijs van de laatste economische hoogtijdagen van de regio. Eind 19e eeuw werden de inwoners van dit gebied welvarend dankzij de schapenhouderij. De gebouwen van de Estancia lagen midden in een 1.400 vierkante meter groot landgoed. Maar met de opening van het Panamakanaal in 1914 ging het economisch zeer snel bergafwaarts. Tot 1970 werd het merendeel van het bedrijf successievelijk opgeheven. Een illustratief proces voor de dynamiek van de regio. Maar de wind bleef. Permanent. Onveranderd.

Na een kort stukje rijden, langs een bord dat waarschuwt voor overstekende nandoes (het Zuid-Amerikaanse neefje van de struisvogel), bereiken we de kruising naar de Ruta 9 – beter bekend als de Ruta del Fin del Mundo: de ‘Weg naar het einde van de wereld’. Hier rijden we richting Haru Oni, de nieuwe productiefaciliteit waarin Porsche deelneemt en waar regionaal en duurzaam eFuels worden geproduceerd. Nu volgt misschien wel een van de meest uitzonderlijke tankbeurten van ons leven.

Ruta 9:

Ruta 9:

in de Panamera op de ‘Weg naar het einde van de wereld’.
Tatiana Alegre:

Tatiana Alegre:

de directeur van HIF Chile (Highly Innovative Fuels) onderzoekt op haar wetenschappelijke ontdekkingsreis de mobiliteit van de toekomst.

“Dit project is een bouwsteen voor de toekomst”, zegt Tatiana Alegre, directeur van de exploitatiemaatschappij HIF Chile (Highly Innovative Fuels). “Simpel uitgelegd, gebruiken wij de wind om water in eFuels om te zetten. Haru Oni betekent ‘land van de wind’. We produceren hier, omdat er bijna het hele jaar door een harde wind waait.”

Onophoudelijk levert hij de duurzame energie die essentieel is voor de productie van eFuels. “Magallanes was altijd al het land van ontdekkers”, zegt Alegre. “Wij ontdekken hier wetenschappelijke grenzen. Voor mij is Haru Oni een van de nieuwe technologische wonderen waarmee we hopelijk een bijdrage kunnen leveren om de wereld te veranderen.” 

Terwijl de V8 bi-turbomotor van de Panamera (718 Spyder RS: brandstofverbruik gecombineerd (WLTP) 13.0 l/100 km, CO₂-uitstoot gecombineerd (WLTP) 294 g/km, CO2 class G ) tevreden bromt en probleemloos de vers getankte eFuel verbruikt, rijden we noordwaarts.

De horizon lijkt hier heel ver weg, de wegen lopen kaarsrecht, wolken jagen snel langs de hemel. We zijn op de Patagonische hoogvlakte, waarvan Charles Darwin in 1833 verslag deed toen hij vijf jaar lang de wereld rondreisde op de HMS Beagle. “De hoogvlakten zijn grenzeloos, want ze zijn nauwelijks te doorkruisen en daarom onbekend”, schreef de natuuronderzoeker. “Ze worden gekenmerkt door het feit dat ze eeuwenlang hebben bestaan zoals ze nu zijn, en het lijkt erop dat er ook in de toekomst geen grenzen zullen bestaan.”

Tijdloos:

Tijdloos:

veel is hier net zo, zoals het ooit was – alleen de Panamera herinnert ons aan de toekomst.
Christopher Dick Leigh:

Christopher Dick Leigh:

als vijfde generatie runt Dick Leigh met zijn familie de 12.000 hectare grote farm Estancia Río Penitente.

Bijna 200 jaar later doorkruisen wij dit ooit onbegaanbare land, aangedreven door water en wind vervolgen we onze weg door de oneindige weidsheid. Bij de Estancia Río Penitente stoppen we, nog een historisch belangrijk landgoed, maar wel een met een opwindende toekomst. Christopher Dick Leigh voelt zich net als de rest van de familie nauw verbonden met zijn geboortegrond. Nadat hun betovergrootouders van Schotland via de Falklandeilanden in Patagonië neerstreken, leven ze daar nu als 5e generatie en hebben ze hun 12.000 hectare grote landgoed grondig gemoderniseerd. Tegenwoordig houden ze niet alleen schapen, lama’s en paarden, maar hebben ze ook een deel van het huis verbouwd tot verblijfsaccommodatie voor het snelgroeiende aantal toeristen.

“Patagonië is in elk opzicht een bijzondere plek”, aldus Dick Leigh. “Voor ons is het heel normaal om elke dag alle vier de jaargetijden mee te maken en nooit te weten wat voor kleding je het beste aantrekt. Maar dankzij de verwonderde toeristen zien we alles weer met andere ogen.” 

De veranderingen van nu zou je kunnen vergelijken met de komst van de pioniers meer dan 100 jaar geleden die de eerste schapen meenamen. “Dat heeft toen het economische systeem van de regio veranderd”, legt Dick Leigh uit. “Iets soortgelijks zou hier nu met de eFuels kunnen gebeuren.”

We rijden verder naar het noorden, langs Puerto Natales en een fjord genaamd Seno Última Esperanza, Fjord van de Laatste Hoop. Dan rijden we dwars door het nationaal park Torres del Paine. Na elke bocht ontdekken we steeds weer een andere hoge bergtop, een gletsjer, meer, rivier of een waterval in een indrukwekkende azuurblauwe of smaragdgroene tint. Torres del Paine wordt vaak het achtste wereldwonder genoemd en verdient deze titel meer dan vele andere plekken. De regio is zo wild, afgelegen en vreemdsoortig dat ze nog rond de eeuwwisseling het startpunt was van de laatste serieuze expedities op zoek naar reusachtige eigenlijk allang uitgestorven dieren uit de ijstijd. Hier worden ook steeds weer nieuwe fossielen ontdekt. Recentelijk, in 2022, maakten onderzoekers de eerste volledige opgraving van een drachtige ichthyosauriër wereldkundig.

Verandering:

Verandering:

Veeteelt was lange tijd een belangrijke bedrijfstak. Met de eFuels komt er een nieuwe bij.

Nu zweven er gigantische andescondors met een spanwijdte van maar liefst drie meter moeiteloos boven de bergtoppen. We stoppen met de Panamera en kijken naar drie poema’s die een net gevangen guanaco, de Zuid-Amerikaanse lama, in het struikgewas trekken. Het lijkt erop dat we nu echt aan het einde van de wereld zijn gekomen, want de weg verdwijnt langzaam in het niets. Even verderop kijken we naar de gaucho’s van de Estancia Cerro Guido die op hun paarden grote schaapskuddes over de Patagonische hoogvlakte drijven. Het verglijden van de tijd is hier nauwelijks merkbaar, verleden en heden vervagen. Vroeger was veel net als nu. Patagonië was het stormachtige einde van de wereld – toen een gevaarlijke plek die uitgroeide tot het centrum voor gewaagde expedities. Nu begint hier een nieuw tijdperk vol ontdekkingen.

Haru Oni:

Haru Oni:

in de pilotfase is het de bedoeling dat er circa 130.000 liter aan eFuels per jaar wordt geproduceerd.

Onophoudelijk huilt de wind. Maar hij boezemt geen angst meer in, zoals Gabriela Mistral de wind ervoer. Hij is de drijfveer voor de toekomst – een symbool van hoop.

Ben Samuelson
Ben Samuelson
Verwante artikelen

Verbruiksgegevens

911 Dakar

WLTP*
  • 11,3 l/100 km
  • 256 g/km
  • G Class

911 Dakar

Verbruiksgegevens
brandstofverbruik gecombineerd (WLTP) 11,3 l/100 km
CO₂-uitstoot gecombineerd (WLTP) 256 g/km
CO₂ class G

Macan 4 Electric

WLTP*
  • 21.1 – 17.9 kWh/100 km
  • 0 g/km
  • A Class

Macan 4 Electric

Verbruiksgegevens
stroomverbruik gecombineerd (WLTP) 21.1 – 17.9 kWh/100 km
CO₂-uitstoot gecombineerd (WLTP) 0 g/km
CO₂ class A

Macan Turbo Electric

WLTP*
  • 20.7 – 18.8 kWh/100 km
  • 0 g/km
  • A Class

Macan Turbo Electric

Verbruiksgegevens
stroomverbruik gecombineerd (WLTP) 20.7 – 18.8 kWh/100 km
CO₂-uitstoot gecombineerd (WLTP) 0 g/km
CO₂ class A