Co dwa sprzęgła…

Wysokoobrotowe czterolitrowe sześciocylindrowe silniki wolnossące w Porsche 718 Boxster i Cayman GTS 4.0 (zużycie paliwa, cykl łączony: 10,1 l/100 km, emisja CO₂, średnia: 230 g/km (stan na 03/2021 r.)), 718 Cayman GT4 (zużycie paliwa, cykl łączony: 10,7 l/100 km, emisja CO₂, średnia: 242 g/km (stan na 03/2021 r.)) oraz 718 Spyder (zużycie paliwa, cykl łączony: 10,7 l/100 km, emisja CO₂, średnia: 242 g/km (stan na 03/2021 r.)) już teraz pozwalają cieszyć się zmianą biegów bez przerywania przenoszenia mocy. Dotychczas przekładnia PDK w rodzinie modeli 718 była dostępna tylko dla modeli z czterocylindrowymi silnikami z turbodoładowaniem. Dzięki nowej siedmiostopniowej przekładni PDK silniki wolnossące jeszcze wyraźniej pokazują swój dynamiczny charakter. W połączeniu z PDK we wszystkich modelach z czterolitrowym silnikiem maksymalny moment obrotowy wzrasta z 420 do 430 niutonometrów. Przyspieszenie od zera do 100 km/h w mocniejszych modelach GT4 i Spyder jest możliwe w 3,9 s. Dla porównania: przy sześciostopniowej przekładni ręcznej potrzeba na to 4,4 s. Modele GTS z PDK osiągają 100 km/h w ciągu 4,0 s. (4,5 s. w przypadku przekładni ręcznej). 

Lepsze osiągi są zasługą krótszych w porównaniu z manualną przekładnią biegów od pierwszego do piątego, skróconych czasów przełączania, a także zintegrowanego systemu Launch Control. Swoją prędkość maksymalną – nawet 302 km/h w przypadku Porsche Cayman GT4 – modele 718 z PDK osiągają również na szóstym biegu. Siódmy stopień jest zaprojektowany jako nadbieg, zapewnia wysoki komfort na długich dystansach i ma korzystny wpływ na zużycie paliwa. PDK pozwala zwrotnym samochodom z centralnie umieszczonym silnikiem jeszcze bardziej zaistnieć na torach wyścigowych.

PDK umożliwia zmianę biegów bez przerywania przenoszenia mocy poprzez rozłożenie biegów na dwie przekładnie częściowe. Każda dysponuje własnym sprzęgłem. Stąd wzięła się nazwa tej symbiozy przekładni ręcznej i automatycznej. Parzyste biegi są połączone z pierwszym sprzęgłem, biegi nieparzyste oraz bieg wsteczny z drugim. Kiedy jeden bieg jest obciążony, kolejny jest już załączony przez widełki. W zależności od trybu jazdy zmiana odbywa się albo w pełni automatycznie, albo manualnie za pośrednictwem manetki przy kierownicy. W każdej sytuacji sterowany komputerem układ elektrohydrauliczny dba o to, by wszystko przebiegało w ułamkach sekundy bez zakłócania płynności jazdy.

Wyścigowy debiut PDK miał miejsce w roku 1984 w modelu Porsche 962. Ten cud techniki ukazywał swe atuty zwłaszcza w połączeniu z doładowywanymi silnikami, pozwalając wyeliminować problem turbodziury. Kierowcy chcieli podczas zmiany biegów utrzymać prędkość, zapobiegając wówczas jeszcze typowemu dla silników turbo spadkowi ciśnienia doładowania.