Szkoła
John
Cranko

Jest to pierwsza w Niemczech szkoła baletowa, która doczekała się nowej siedziby. 90 m długości, z doskonałą lokalizacją w śródmieściu, balansująca na ponad dziesięciu poziomach na zboczu wzgórza. Jej przypominająca schody bryła zdaje się przywodzić na myśl szczeble kariery. „Dla miłośników baletu zespół ze Stuttgartu jest tym, czym dla fanów motoryzacji jest Porsche” – mówi Polak, Tadeusz Matacz, od 1999 r. dyrektor Szkoły Johna Cranko. Stuttgart zdobył swoją znakomitą międzynarodową reputację jako miasto tańca już na początku XVIII wieku, kiedy to dwór książąt Wirtemberskich sprowadził do miasta gwiazdy Opery Paryskiej. Od czasu tak zwanego cudu Baletu Stuttgarckiego w latach 60. pod kierunkiem choreografa Johna Cranko na stolicę Szwabii spogląda cały świat. Ścisłe powiązanie szkoły z Baletem Stuttgarckim jest wyjątkowe. „Nigdzie indziej na świecie uczniowie nie mogą zbierać swoich pierwszych doświadczeń w zespole i stanąć w jednym szeregu z wielkimi tancerzami. To rzecz zupełnie wyjątkowa”, wyjaśnia Matacz. Ponadto umiarkowana liczba 120 uczniów umożliwia również intensywną pracę z każdą osobą.

Efektowna estetyka, doskonała kompozycja

Przestronne korytarze, sale i schody wyróżniają się jasnym betonem dekoracyjnym. Są przejrzyste, emanują atmosferą spokoju i sprzyjają skupieniu. Żaden element projektu nie odwraca uwagi od tego, co istotne, a więc od tańca. Przez duże okna i z balkonu roztacza się widok na pobliską operę oraz panoramę miasta.

W ten sposób cel i publiczność są zawsze przed oczami. Dla uczniów to kształtujące tożsamość i motywujące miejsce to zdecydowana poprawa. „Nasza poprzednia siedziba była w opłakanym stanie” – wspomina Matacz, opowiadając o przytłaczających małych salach, w których wysokość sufitu nie pozwalała na wykonywanie dużych skoków.

Taniec – język, który zrozumie każdy

120 uczniów Szkoły Johna Cranko pochodzi z 26 krajów. Większość z nich mieszka w nowym internacie szkolnym. „Młodzi ludzie z całego świata są tu wspierani w optymalnych warunkach edukacyjnych”, wyjaśnia Andreas Haffner, członek zarządu Porsche ds. zasobów ludzkich i spraw społecznych. „W ten sposób powstaje coś bardzo ważnego – różnorodność! Również pod względem perspektyw. Mając wśród pracowników ponad 80 narodowości, wysoko ją sobie cenimy”. Można znaleźć pewne analogie między Baletem Stuttgarckim a Porsche. „Formy stylistyczne, które kształtowały się w kulturze przez wieki, podlegają nieustannym przemianom. John Cranko zawsze pragnął stale rozwijać swoją dziedzinę sztuki. Jego choreografie budują mosty między starym a nowym, między nowoczesnym a klasycznym. Jego otwartość i motywacja do zmian pasują do Porsche”, zachwyca się Haffner. Tradycja i innowacja. Kultura ma wpływ na ludzi na całym świecie. Dla Porsche, od 2012 r. głównego sponsora Baletu Stuttgarckiego, połączenie to jest sprawą bliską sercu. Firma wsparła budowę nowej siedziby kwotą 10 milionów euro.

„Powstaje coś bardzo ważnego – różnorodność!”. Andreas Haffner

Tadeusz Matacz nie może się doczekać zwłaszcza zajęć w Sali Richarda Craguna – to sala prób bez bezpośredniego światła dziennego: „Dla mnie będzie to najciekawsza sala, umożliwia bowiem zagęszczenie się atmosfery między aktorami i muzyką”. To pomieszczenie zapewnia najwyższy poziom koncentracji i inspiracji. Zwieńczeniem jest wyjątkowy fortepian o niezwykłym brzmieniu. To jak na scenie, na której otoczeni tylko muzyką i światłem tancerze, natchnięci boską inspiracją przekazują tę magię publiczności”. Wymaga to niezwykłego daru – i szczególnego miejsca.