Stilte & storm

Alleen het geruis van de bladeren is te horen als Sigurd Wongraven in zijn trekkinghangmat ligt die hij tussen twee bomen spant. Soms heeft hij de stilte nodig. De uitgestrekte bossen rond Oslo zijn zijn toevluchtsoord. “Ik slaap hier ’s nachts en laat het geluid van de duisternis op me inwerken. De maan, de geuren en de glinsterende sterren inspireren me. Zo ontstaan veel van mijn teksten”, vertelt de 46-jarige, die internationaal bekend geworden is als frontman van de Noorse blackmetalband Satyricon. Zelfs in de winter maakt hij nachtelijke tochten op langlaufski’s en met een hoofdlamp op. Graag buiten de loipes, want het gaat hem om de ervaring in de diepe sneeuw. Hij kent de gevaren van de natuur – die hij respecteert. Zijn persoonlijkheid straalt een zelfbewuste rust uit. Die krijgt hij over zich door de intensiteit waarmee hij zich wijdt aan alles wat hij doet. Het overschrijden van grenzen en tempowisselingen is zijn specialiteit. Een leven als een compositie die bestaat uit heel harde en zeer zachte klanken. Als je hem op het podium op een harde beat tekeer ziet gaan in zijn zwarte rock-outfit inclusief morbide witte make-up, is het nauwelijks voor te stellen dat hij soms in een hangmat ligt te dromen. Overweldigende sounds en zachte klanken zijn ook in zijn garage te horen: daarin staan twee Porsche 911 GT3 (991 en 992) plus een Porsche Taycan 4S.

Meerlagig ‘klanktapijt’ voor werken van Edvard Munch.

Tussen de Satyricon-albums Volcano en Now, Diabolical wijdde Wongraven zich aan een andere grote passie van hem: toen hij eind twintig was, kocht hij zijn eerste Porsche 911, een zwarte Carrera 4 (993). De laatste met een luchtgekoelde motor, benadrukt hij met trots. “De 911 was voor mij altijd al als een Les Paul, om in de categorie van iconische gitaren te spreken. Wat vorm en sound betreft absoluut een klassieker.” Met de occasion reed hij overal naartoe. Hij vervoerde er zelfs zijn snowboards in naar de pistes rond de Holmenkollen. Hij daagde de Porsche uit, testte hem met de voor hem kenmerkende grondigheid en bleef het merk trouw. Op ontdekkingstocht gaan, je vol passie ergens in verdiepen en je uiteindelijk tot expert ontwikkelen – op die manier startte de kunstenaar ook zijn tweede carrière als wijnproducent. Dat was na het succes van het album The Age of Nero, verschenen in 2008. “Na bijna 15 jaar met de band had ik behoefte aan een nieuwe impuls.” Cuvées onder zijn naam zijn allang een bekend label. 

Momenteel ontstaat er in een oude boerderij van donkerbruine boomstammen, die is omgebouwd tot hightechgeluidsstudio met een prettige Scandinavische sfeer, weer een compleet nieuw hoofdstuk in zijn bewogen leven: een klankinstallatie voor een speciale tentoonstelling in het spectaculaire Edvard Munch Museum, dat als een rots boven de haven van Oslo uittorent. Samen met geluidsingenieur Erik Ljunggren, die ook al met de collega’s van a-ha achter het mengpaneel zat, rolt Wongraven een meerlagig ‘klanktapijt’ uit. Dat hult een speciale selectie van Munchs omvangrijke werk in een klankwolk. Satyricon & Munch heet de dialoog. Op 30 april 2022 vindt de opening plaats. “Me zo intens bezighouden met deze meester is tot nu toe de grootste uitdaging in mijn carrière”, bekent de muzikant. “Munchs ongenaakbare realisme ging aanvankelijk gepaard met schandalen. Een revolutionair die toenadering moest zien te vinden bij het publiek. Dat past bij mij!” Zwijgzaam kijkt Wongraven naar de zwart-witte lithografie De Kus des Doods. Van alle kunstwerken van Munch is dit een van zijn favorieten. 

Na de stilte is het weer tijd voor zijn luidruchtige kant. Deze keer vormt het Rudskogen Motorsenter het decor, een 3,25 kilometer lang circuit, dat is ontworpen door de Duitse architect Hermann Tilke, de designer van bijna alle moderne Formule 1-circuits. Hier komt de Porsche-racecommunity van Oslo samen. De metalman noemt zijn baanrecord. Daarbij beklemtoont hij het laatste cijfer achter de komma – 1:32,7 minuten. “Eerst gaat het je bij het racen om secondes, later om tienden van een seconde”, legt hij uit. De Indisch rode GT3 (991) met zijn initialen op de kentekenplaat is nog een uitdaging waaraan hij zich met precisie wijdt. Als lid van de Rudskogen-rijdersclub heeft hij een heel jaar nodig gehad om het circuit te internaliseren en de 368 kW (500 pk) sterke sportwagen op elke meter en bij alle manoeuvres te beteugelen. De hoge eisen die Wongraven aan zichzelf stelt, vormen ook in deze omgeving de basis van de kalme soevereiniteit waarmee hij nu het parcours analyseert. De naam van het lange dalende rechte stuk klinkt als de titel van een metal-album: ANGSTEN. De bocht erna is een verandering van richting die helemaal in het straatje past van de coureur. Hij wil immers steeds weer nieuwe ervaringen opdoen.

Een brug tussen twee tijdperken.

SideKICK: Wijn van Wongraven  

Bij Sigurd Wongraven komen muziek en duurzaam geproduceerde wijn uit de beste wijnstreken samen. Hij geeft oenologische lezingen, schoolt sommeliers en heeft zijn eigen label. Voor de witte wijn zweert hij bij Duitse riesling-druiven. Daarvan maakt hij in Deidesheim (Noordrijn-Westfalen) samen met een lokale producent een Wongraven-cuvée. Ook van champagne- en barolo-druiven produceert hij in Frankrijk en Italië eigen creaties. In 2020 verkocht Wongraven Wines meer dan twee miljoen liter wijn in Noorwegen. Na Zweden en Finland heeft hij nog meer exportmarkten in het vizier.