“Le Mans 1970 was een enorm groot risico”
Porsche en Le Mans – dat is al heel lang een familieaangelegenheid. Daarom is er nauwelijks een geschiktere locatie te bedenken dan dit kantoor in Porsche-fabriek nr. 1 in Zuffenhausen, om met dr. Wolfgang Porsche (77) te praten over zijn herinneringen aan deze 24-uursrace. We ontmoeten hem aan het bureau van zijn vader Ferry.
Niets is veranderd. Een tijdcapsule. De inrichting ademt het elan van het ‘wirtschaftswunder’ – de tijd dat Porsche transformeerde van een familiebedrijfje naar een sportwagenonderneming met internationale allure. De successen in Le Mans waren van cruciaal belang bij deze transformatie.
Het bureau van de baas is bekleed met donkergroen leer. Er liggen foto’s op van zeven decennia Le Mans. Dr. Wolfgang Porsche’s ogen lichten op als hij zichzelf als dertienjarige terugziet naast zijn vader aan de pitmuur in 1956. “Natuurlijk vond ik het leuk om mee te gaan”, herinnert hij zich. “Ik kon er niet altijd bij zijn, omdat er gewoon school was tijdens de race.” Zelfs bij de raceliefhebbers in huize Porsche lieten ze je niet zomaar spijbelen. Het hele gezin ging regelmatig naar de Duitse Grand Prix op de Nürburgring, omdat die meestal in de zomervakantie werd verreden.
1970:
“I was full of admiration for how our drivers handled the 917 under those conditions.”De foto’s van Le Mans zijn als een persoonlijke tijdreis voor Wolfgang Porsche, omdat ze een inkijkje geven in de stadia van zijn leven tot aan de dag van vandaag. Niet alleen de tiener van weleer is veranderd, ook in de motorsport is er veel gebeurd sinds de jaren vijftig, zoals een foto uit 2017 laat zien. Deze toont Wolfgang Porsche in de controlekamer. In de 21e eeuw zit niemand meer langs de pitmuur met stopwatches en handgeschreven tabellen. Tegenwoordig analyseren ingenieurs enorme datastromen op beeldschermen om de beste strategie voor de 24-uursrace uit te knobbelen.
Eerste eindoverwinning
1970:
“My father was of two minds. On the one hand, he obviously thought our first overall victory was superb and important. But on the other hand, the efforts and corresponding risks for a relatively small company like ours were enormous at the time. It ended well, thanks above all to my cousin Ferdinand Piëch, who was the head of development and has since passed away. My father probably wouldn’t have risked it on his own.”“Ik herinner me nog de hevige regen in de nacht. Het water stroomde op sommige plekken dwars over de baan. Het was waanzinnig gevaarlijk.” Dr. Wolfgang Porsche
Wat echter is gebleven, is de zeldzame magie die deze klassieke langeafstandsrace uitstraalt – ook voor Wolfgang Porsche: “Voor mij telt niet alleen dat ik erbij ben,” geeft hij toe, “maar om het hele Porsche-team tot steun te zijn. Dus lijd ik bij uitvallen en juich ik mee bij successen.”
Teloché
1979:
“The Porsche team used the garage in Teloché for decades. It had a family-like quality to it, and friendships developed with people in the town. The neighbors were always stopping by to visit. It’s unthinkable today.”“De sfeer in onze werkplaats was ontspannen en tegelijkertijd uiterst professioneel.”
Porsche heeft in Le Mans veel tragedies en triomfen intens beleefd, maar geen enkel merk is ooit succesvoller geweest langs de Sarthe. De herinneringsfoto’s laten een ongekende loyaliteit zien aan deze cultrace. Sinds de eerste deelname van twee gemodificeerde Porsches 356 in 1951 is er geen jaar meer voorbijgegaan zonder Porsche-racewagens met fabrieks- of klantenteams. Le Mans wordt daarom ook wel de ‘huiskamer van Porsche’ genoemd.
1956:
“My father was really excited every time he headed off to the race with our factory director Hans Klauser, who’s on the right in this photo. You could feel how happy they were.”
Op een foto uit 1970 ontdekt Wolfgang Porsche zijn moeder Dorothea die naast zijn vader Ferry staat. Zij bleef doorgaans uit de buurt van het spektakel. Het was het jaar van de zo vurig verlangde eerste eindoverwinning van Porsche, behaald door Hans Herrmann en Richard Attwood met de 917 Kurzheck. Een auto en een gebeurtenis die Wolfgang Porsche nooit zal vergeten. “Deze triomf was een fenomenale ervaring. Voor het eerst konden we laten zien dat we zelfs de allergrootsten konden verslaan. Het betekende de internationale doorbraak.”
Het Porsche-DNA
1981:
“Our victories at Le Mans showed that turbos are fuel efficient and well engineered, which was crucial for the success of the production models.” In the photo above: Jacky Ickx and Derek Bell’s winning Porsche 936.“De racerij is nog steeds essentieel voor ons merk. Het zit in ons DNA.”
In de volgende halve eeuw kwamen er nog achttien overwinningen bij – te veel om ze allemaal afzonderlijk te benoemen. Wolfgang Porsche heeft bijzondere herinneringen overgehouden aan de race van 1976. Toentertijd won met de Porsche 936 voor het eerst in de geschiedenis van Le Mans een auto met turbolader. In de jaren van de oliecrisis en de verhevigde discussie over rijverboden in verschillende landen was deze overwinning extra waardevol. “Hiermee hebben we kunnen bewijzen dat turbo’s efficiënt en volwassen zijn. Dat was van groot belang voor het succes van de seriemodellen.” De marktintroductie van de 911 Turbo als eerste seriemodel met turbolader was nog heel recent.
Jaren zeventig en tachtig:
“A wild time. I had good and friendly relations with all the drivers, especially Jacky Ickx, Derek Bell, Jochen Mass, and of course Hans-Joachim “Strietzel” Stuck. Strietzel is still good at anything he touches and his cheerful nature is infectious.” Above: Hans Herrmann and Richard Attwood (right), 1970; below: Bell and Stuck (right), 1985.
De nauwe band tussen de racerij en de serieproductie werd voortgezet toen Porsche in 2014 met een nieuw fabrieksteam terugkeerde in de LMP1-klasse, het topsegment van de zwaarste langeafstandsrace ter wereld. Drie eindoverwinningen op rij – 2015, 2016 en 2017 – onderstreepten niet alleen het succesverhaal van Porsche in Le Mans: de Porsche 919 Hybrid genereerde ook waardevolle inzichten voor de ontwikkeling van hybride-seriemodellen en voor de eerste volledig elektrische Porsche, de Taycan.
1986:
Overall winners Bell, Stuck, and Al Holbert, Porsche 962 C.
1982:
Helmuth Bott, Wolfgang Porsche, and Mass (from left to right).Wolfgang Porsche leefde ook in die jaren intens mee in de pits. “De racerij is nog steeds essentieel voor ons merk. Het zit in ons DNA”, zegt de voorzitter van de raad van commissarissen daarover. “In mijn functie vind ik het leuk om die vlag te dragen en me er sterk voor te maken.”
1981:
“For me it’s not just about being there but supporting the entire Porsche team. I suffer through the mechanical issues and am thrilled when we succeed.”Hij was er ook bij toen het team die dramatische laatste fase beleefde van de race in 2016. Op dat moment leek Toyota al de zekere winnaar, om vervolgens letterlijk in de laatste meters te worden voorbijgestoken door Porsche.
2016:
“The end couldn’t have been more dramatic. The Toyota in the lead just rolled to a stop right when it passed the line for the final lap. That meant it dropped out completely, and we won in the last few meters. I decided to go to the Toyota pit area and congratulate the team on their outstanding performance. I wanted to show that you should never lose respect for your opponents. Fairness is ultimately what sports are all about.”
2018:
“Anything can happen in those twenty-four hours. So it’s all the more remarkable how calmly our crew and managers work in critical situations. But then I remind myself that professionalism is key. The team simply has to prepare as well as possible, including for the unexpected. And the team directors need a steady hand above all else.”In 2017 kreeg hij met het team een achtbaan van emoties te verwerken zoals die alleen in een 24-uursrace voorkomt. Het duurde meer dan een uur om de elektromotor te vervangen op de vooras van de 919 Hybrid met startnummer 2. “Ik had het gevoel dat de hele auto uit elkaar werd gehaald en weer in elkaar werd gezet”, kan Wolfgang Porsche zich herinneren. Met een ogenschijnlijk hopeloze achterstand in het vijfde uur van de race begon de onvoorstelbare inhaalrace van de coureurs Earl Bamber, Timo Bernhard en Brendon Hartley. “Luttele uren voor het einde van de race viel ons startnummer 1 uit in leidende positie, later gevolgd door de twee Toyota’s”, vertelt Wolfgang Porsche.
“Er kan van alles gebeuren in 24 uur.”
Opnieuw had hij met de concurrent te doen, maar tegelijkertijd was er het enthousiasme over de onmogelijk geachte overwinning van de drie achtervolgers. “Nooit opgeven – dat is typisch Porsche. De race is pas voorbij achter de finishlijn.” Doorzetten en er zijn als het erop aankomt. Wolfgang Porsche is er na afloop van het LMP1-tijdperk nog steeds bij als zijn tijd het toelaat. “Ik volg nog altijd met spanning hoe onze GT-auto’s het ervan afbrengen”, zegt hij. “Dat is voor mij heel belangrijk, want daar rijden tenslotte onze klanten. Er is niets belangrijker voor ons dan onze klanten.”
Le Mans is nu eenmaal een familieaangelegenheid – en elke klant maakt daar deel van uit.
“Le Mans is familie.”
