In de slipstream van een wereldreiziger
Voor de laatste etappe van onze reis door Duitsland gaan we op gesprek bij Taycan-fan Timo Bernhard, de winnaar van Le Mans en wereldkampioen op de lange afstand. Zijn favoriete stiltelocatie kijkt uit over de rivier de Saar.
Wat betekent heimat voor jou?
Thuiskomen bij mijn gezin, bij de mensen die voor mij het allerbelangrijkste zijn. Nadat ik in 2017 Le Mans had gewonnen, kwam ik op maandagavond helemaal opgewonden thuis. Dinsdagochtend bracht ik gewoon de kinderen weer naar de opvang. Dan sta je weer met beide benen op de grond. Ook de landelijke omgeving helpt als ik terugkom uit Shanghai of São Paulo.
Wat maakt de Taycan voor jou als coureur aantrekkelijk?
Voor mij staat deze wagen voor de technologietransfer van motorsport naar serieproductie. Onze racewagen, de Porsche 919 Hybrid, was in principe een soort testlab op wielen. We hebben daarmee ontzettend veel uitgeprobeerd, wat je nu terugziet in de Taycan. Ik ben onder de indruk van het gevoel van de wagen, de acceleratie, het remgedrag, de recuperatie. Het is extreem lastig om het remgevoel met recuperatie reëel te houden, maar Porsche is daar absoluut in geslaagd. En het koppel... wauw. De Taycan rijdt in iedere modus extreem goed uitgebalanceerd, met een heerlijk laag zwaartepunt. Het rijgevoel is altijd sportief. Het is echt een pure Porsche.
Hoe voelt het om juist nu elektrisch te rijden?
In de meest efficiënte rijmodus kan je de Taycan nauwelijks horen. Zo is er meer ruimte voor je eigen gedachten, en dat sluit mooi aan bij deze huidige tijd van stilte. Momenteel rij ik graag geluidloos. Ik denk na over allerlei dingen die ik heb bereikt in de motorsport. Maar ook over serieuzere zaken of over dingen die er voor mij aankomen. Als je de tijd kan nemen om problemen van alle kanten te bekijken, kan dat doorslaggevend zijn voor de oplossingen die je vindt.
Welke kwaliteiten zijn onmisbaar voor een langeafstandscoureur?
Besluitvaardigheid, teamspirit, en ook de bereidheid om te lijden. Ook al in de voorbereiding, want je moet echt topfit zijn. Sterke nekspieren en rugspieren zijn absoluut essentieel. Alleen al je helm weegt anderhalve kilo, en door de g-krachten moet je een veelvoud daarvan op zijn plek kunnen houden. Gelukkig ben ik heel tanig. En ik ben een doorbijter, met doorzettingsvermogen. Je moet permanent risico’s kunnen inschatten, bijvoorbeeld voor inhaalmanoeuvres. Continu je hoofd erbij houden, geconcentreerd blijven. Als ik bij een 24-uursrace de eerste keer het stuur afgeef, is de wedstrijd nog lang niet voorbij. Het is alsof je verschillende marathons achter elkaar loopt. Je moet dus ook heel snel kunnen opladen voor de volgende etappe.
Snelweg of landweg?
Als ik haast heb, neem ik natuurlijk de snelweg. Maar als ik meer tijd heb, rijd ik graag over landwegen. Wat is er nou mooier dan met je gezin een rit te maken om de omgeving te verkennen? Ik kan daarbij heerlijk ontspannen.