“Dat wordt mijn wagen”

Een zwoele wind maakt dat het ruisen van het verkeer van snelweg E6 overwaait naar Skedsmokorset. Als je van hier in zuidelijke richting rijdt, ben je na 25 kilometer in Oslo. Kies je voor het noorden, dan bereik je na een kleine 2200 kilometer de Noordkaap. Erling Henningstad (57), met blauw geruit overhemd en keurig getrimde baard, loopt de veranda van zijn huis op en knippert tegen het zonlicht. De houten wanden van zijn 150 jaar oude boerenhoeve zijn zo stralend wit dat het lijkt of de schilders net een half uur geleden hun boeltje hebben gepakt. Op de binnenplaats staat een vlaggenmast; de rood-wit-blauwe Noorse vlag wappert in de wind. Daarnaast staat een Tesla Model S, maar die wordt binnenkort afgelost door een Porsche Taycan. Nieuwsgierig loopt de software-engineer naar een onopvallende aluminium koffer. Hij doet hem open en kijkt wat erin zit. Dan haalt hij er voorzichtig een wit autootje uit en houdt dat tegen het zonlicht. Het is een model in de schaal 1:10 van de sportwagen die binnenkort de zijne is. Henningstad bekijkt de replica van alle kanten. Telkens blijft zijn blik bij weer een ander detail hangen. Hij glimlacht. Bij het idee dat hij straks zijn eerste Porsche rijdt, glundert zijn hele gezicht.

Een eigen Porsche is voor Henningstad altijd al een droom geweest. Dertig jaar terug was die al bijna in vervulling gegaan. Destijds stond hij op het punt een Porsche 911 aan te schaffen. Maar toen werd het eerste kind geboren en was er meer laadruimte nodig voor de kinderwagen en de rest. Henningstad koos uiteindelijk voor een heel andere auto, maar bleef dromen van een Porsche. En dat bleef hij heel lang doen. Tot hij op de website van een Noors autoblad voor het eerst de studie Mission E zag. “Toen ging er meteen een lampje branden”, herinnert hij zich. Uit die studie ontstond uiteindelijk de Taycan, waarvoor geïnteresseerden in Noorwegen vanaf april vorig jaar konden intekenen. Sindsdien heeft Porsche alleen al vanuit dit land meer dan 2700 aanbetalingen voor deze auto ontvangen. Een van de eerste was die van Henningstad: “Dat wordt mijn wagen.”

Elektrische aandrijving en Porsche was precies de combinatie waar hij op had gewacht. “Ik ben een echte autoliefhebber. En ik ben fan van de elektrische aandrijving.” Gewórden, kunnen we daar aan toevoegen, want niet hijzelf maar zoonlief Nils-Henrik was de pionier van de elektrische aandrijving in huize Henningstad. Diens eerste auto was een elektrisch voertuig van Deense makelij: een knalgroene Kewet. Topsnelheid 80 km/u en lekker goedkoop in het gebruik.

Vader Erling zag de voordelen van het karretje best wel in, maar zijn hart lag ergens anders. Bij de autosport, om precies te zijn. Vroeger was hij regelmatig op het circuit te vinden, gewoon als hobby. Van zijn huis naar het Rudskogen Motorsenter, het oudste permanente circuit van Noorwegen, is het krap anderhalf uur rijden. Hard de bocht door op de ideale lijn was de perfecte compensatie voor zijn werk als programmeur. Zo’n 25 jaar geleden ontwikkelde Henningstad informatiemanagementsoftware voor de olie- en gassector. Inmiddels wordt deze echter ook in allerlei andere branches gebruikt. Zo is zijn software zelfs gebruikt bij de bouw van de nieuwe opera van Oslo.

Maar toen zag hij dus de Tesla Model S en sindsdien rijdt hij alleen nog elektrisch. Zowel naar zijn kantoor in Oslo als naar de bergen, om daar te wandelen of te skiën. “Dat ging zonder enig probleem”, zegt hij, vooral dankzij de eerste snellaadpaal van Noorwegen in Lillehammer, halverwege de route. Met zijn vrouw Elin Lauvstad, dochter Hannah en zoon Nils-Henrik laste Henningstad daar meestal een pauze in. Vervolgens konden ze met een volle accu weer verder. Het is hem slechts eenmaal overkomen dat hij ‘Rekkeviddeangst’ kreeg, oftewel actieradiusangst: het benauwende gevoel mogelijk te stranden met een lege accu. In Noorwegen eindigde dit begrip in 2013 als tweede op de lijst van ‘woorden van het jaar’. Henningstad herinnert het zich maar al te goed: “We waren op de terugreis vanuit de bergen. Eigenlijk had de accu nog genoeg energie.” Dat wil zeggen, wanneer alles was verlopen zoals normaal. Maar zo liep het dus niet. Het was twintig graden onder nul. Dat kostte energie en actieradius. 

Het was al gauw duidelijk dat er niet genoeg lading zou overblijven om de eindbestemming te halen. Zo rolde de Tesla met zijn laatste krachten naar een tankstation met een normale stroomaansluiting. “We waren pas rond middernacht weer thuis”, vertelt Henningstad. Nu kan hij er weer om lachen. “Maar op het moment zelf was het allesbehalve leuk om in de vrieskou urenlang bij een verlaten tankstation te moeten wachten tot er weer genoeg energie in de accucellen was gedruppeld.”

Dat is hem daarna nooit meer overkomen. Sowieso is er met elke nieuwe laadpaal minder reden tot zorg. Eind vorig jaar waren er in Noorwegen 10.711 openbare laadstations, voor een bestand van momenteel rond de 220.000 elektrische auto’s. Niemand maakt zich zorgen of de infrastructuur wel is opgewassen tegen het rap toenemende bezit van elektrische auto’s. In Noorwegen worden de meeste huizen verwarmd met elektriciteit. Het elektriciteitsnet is dan ook zeer omvangrijk en robuust. Omdat de huizen zelf door de vele innovaties en betere isolatie steeds minder energie verbruiken, blijft er voldoende capaciteit over voor elektrische auto’s. Daar komt bij dat nagenoeg alle elektrische energie in Noorwegen wordt opgewekt uit hernieuwbare bronnen, waarvan circa 96 procent uit waterkracht en dus geheel vrij van CO₂.

En dan zal hij echt voor het eerst in zijn eigen Porsche rijden. Henningstad houdt zijn handen zo alsof hij een stuurwiel beetpakt. Hij heeft zijn droom voor het grijpen.